Al-Quran Kariim adalah mukjizat Islam yang kekal yang di turunkan oleh Allah Ta'ala ke atas Rasul kita Muhammad s.a.w untuk mengeluarkan manusia daripada kegelapan kepada nur (cahaya). Memberi hidayah (petunjuk) kepada mereka ke arah jalan yang lurus. Apabila Al-Quran di turun maka Nabi s.a.w telah menyampaikan-nya kepada sahabat-sahabat r.anhum yang mana mereka ini adalah bangsa arab dan memahami bahasa Al-Quran. Apabila mereka tidak memahami sesetengah ayat-ayat Al-Quran maka mereka akan bertanya kepada Nabi s.a.w tentang-nya.
Di riwayatkan daripada Abdul Rahman As Sulami, dia telah berkata: Telah menceritakan kepada kami mereka yang membaca Al-Quran, seperti Usman bin Affan, Abdullah bin Mas'ud dan yang lain r.anhum: Apabila mereka (Sahabat-sahabat) telah belajar daripada sepuluh ayat daripada Nabi s.a.w maka mereka tidak akan tambah sehingga mereka dapat menguasai ilmu dan beramal. Sahabat telah berkata: Kami telah belajar Al-Quran beserta ilmu dan amal sekaligus.
Nabi s.a.w tidak membenarkan sahabat-sahabat menulis apa-apa sabdaan-nya melainkan Al-Quran kerana khuatiri mereka akan tersalah dalam penulisan.
Ulama tafsir di kalangan Sahabat:
1) Khulafa Ar-Rashidin
2) Ibn Mas'ud
3) Ibn Abbas
4) Ubay bin Ka'ab
5) Zaid bin Thabit
6) Abu Musa Al-As'ari
7) Abdullah bin Zubair (R.Anhum)
Pelajar-pelajar Ibn Abbas r.a yang masyhur di Mekah:
1) Said bin Jubir
2) Mujahid
3) I'kramah
4) Taaus bin Kaisan Al-Yamani
5) A'taa bin Abi Rabah (R.Alaihim)
Pelajar-pelajar Ibn Mas'ud r.a yang masyhur di Iraq:
1) A'lqamah bin Qais
2) Masruq
3) Al-Aswaad bin Yazid
4) Aa'mir bin Sya'bi
5) Hasan Basri
6) Qatadah bin Dia'mah As-Sudusi (R.Alaihim)
